Marlin**** Andere tijden Sport (docu)
Kunnen we Reinier Paping betichten van stayeren?
Door het slechte weer was er geen rechtstreeks televisieverslag mogelijk van de 12de elfstedentocht. We zullen dus nooit weten hoe lang Reinier door een paar recreanten uit de wind gehouden is. Iedereen die aan wielrennen en marathonschaatsen doet weet hoeveel dit scheelt aan energie. Iedereen kent ook het toneelspel van het persoon dat zogenaamd geen kopwerk meer kan doen omdat hij zo moe is. Intussen gaat hij achterin de kopgroep sparen. Volgens Papings zijn eigen lezing was het maar een paar honderd meter. Maar volgens zijn directe belager Jeen van den Berg was het ‘wel een paar kilometer’.
Deze aflevering van Andere Tijden Sport biedt een prachtig beeld van de tocht der tochten uit 1963 op basis van vraaggesprekken met het podium: de nummers 1. Reinier Paping, 2. Jan ten Ham en 3. Jeen van den Berg. Paping demarreerde ergens na Harlingen en reed de laatste 100 kilometer solo, steeds op zo’n 8 minuten van Jan en Jeen. Na het bruggetje van Bartlehiem (heen en weer naar Dokkum) komt het achtervolgende gezelschap Reinier, die toen al op weg terug was naar Leeuwarden, tegen. Volgens Jeen zei Reinier alleen ‘hoi’ met een klein handgebaar. Het is natuurlijk een magisch moment in de wedstrijd want Reiner wist toen dat hij met een voorsprong van 8 minuten de tocht in zijn zak had.
Titel: “De Elfstedentocht: de wedstrijd van 1963″
Beoordeling: ***
Genre: documentaire
Maker:
Thema site: Andere Tijden Sport (11stedentocht archief)
Uitzendkanaal: YouTube
Vooral bij Jeen, inmiddels ver in de 80, doet achteraf de vermeende stayerpraktijk van Reinier nog steeds pijn, zelfs na 50 jaar. De tragiek in zijn oogopslag is veelzeggend.
De heroïek in de duursport is natuurlijk paradoxaal. Niet de sterksten maar zij die het slimste met hun krachten kunnen omgaan, winnen doorgaans. Dit wordt nog eens prachtig gedemonstreerd door Jan als hij vertelt hoe zij samen voor de tweede plaats streden voordat zij de Bonkevaart opdraaien. Jeen komt ten val bij een van de laatste bruggetjes waar zij onderdoor moesten schaatsen. Jan vertelt quasi- broederlijk aan de camera dat hij toen terug is geschaatst om Jeen weer op de schaats te helpen. In een bijzinnetje merkt hij wel achteloos op: ‘Tja, hij zat zo volkomen stuk dat ik bij de eindsprint niks van hem te vrezen had.’ Ja, dat is natuurlijk ook topsport.
Marlin
