*** ( Alles is )
Spinvis heeft een app uitgebracht waarmee je met AR een optreden van Erik de Jong op je schoot kan toveren. Het is alweer jaren geleden dat ik voor het eerst op mijn blog schreef over het fenomeen Augmented Reality. Het toevoegen van een extra informatie-laag aan het beeld, dat op je smartphone verschijnt wanneer je de camera ergens op richt, leek een revolutie destijds.
Titel: Alles is
Beoordeling: ***
Genre: App
Makers: International Silence
Appstore: Alles is
Als enthousiasteling van het eerste uur stak ik zwaar de loftrompet over apps waarin deze nieuwe technologie in verschillende sectoren werd toegepast. Als toerist in Berlijn kon je bijvoorbeeld langs de fundamenten van De Muur wandelen en middels je smartphone zien hoe de muur in de oude situatie dwars over straat liep.
De virtuele settings uit de app ‘Alles is’ zijn poëtisch en tegelijk banaal, precies het universum van Erik de Jong
Zo kon je ook de bank van IKEA alvast in je huiskamer tonen zodat je precies wist of hij zou passen in het geheel. Zeker op educatief gebied (lesmateriaal op scholen, virtuele rondleidingen in musea die informatie toevoegen aan objecten die je met je camera bekijkt) waren er vol op kansen. Maar na tien jaar moeten we concluderen dat AR nog steeds toegepast wordt als speeltje, zonder toegevoegde waarde. Alleen op gebied van flauwe humor (denk aan de konijnenoren in SnapChat) verwierf het een vaste plek maar serieuze toepassingen binnen educatie of commercie zijn er niet gekomen.
Wat deugt er niet aan AR?
In tijden van corona probeert de culturele sector de lege zalen te compenseren met extra gadgets en andere gekkigheid bij de presentatie van artiesten. Daarbinnen zie je dus ook weer AR opduiken. De app ‘Alles is’ van Spinvis toont prachtige motion graphics van de zanger die op een schoteltje staat te zingen en de celliste die plotseling op een reusachtige slipper het beeld komt binnen glijden. Spinvis speelt mooie nummers van de laatste twee albums. De virtuele settings zijn dromerig poëtisch maar ook weer ijselijk banaal, precies zoals het universum van Erik de Jong is. En dat allemaal voor je neus in de ruimte waar je je camera opricht. Allemaal leuk en aardig maar wat is de toegevoegde waarde? Het lijkt wel of wij als homo sapiens in de 21-eeuw nog niet in staat zijn om een 3e realiteit (naast de 2e, de digitale versie van je camera-beeld) te accepteren. Het voelt toch nog steeds een beetje zoals de indiaan in de negentiende eeuw de eerste foto moet hebben ervaren. Er klopt iets niet. Je ziel wordt gestolen.