BurijnSamenvatting: In dit hoofdstuk staan de sprookjes van Hans Christian Andersen centraal. Andersen (1805–1875) was een Deense schrijver wiens verhalen – zoals De kleine zeemeermin, Het lelijke eendje en De sneeuwkoningin – behoren tot de beroemdste sprookjes ter wereld. Andersens sprookjes combineren elementen van oud volksgeloof met eigen morele lessen en een literaire schrijfstijl. Ze verschenen in de 19e eeuw in bundels en groeiden uit tot klassiekers van de kinderliteratuur. Hoewel oorspronkelijk geschreven in het Deens, spraken deze vertellingen tot de verbeelding van zowel kinderen als volwassenen door heel Europa.
Betekenis: Andersens sprookjes zijn uitgegroeid tot een fundament van Europa’s gedeelde vertelcultuur. Ze zijn in meer dan 125 talen vertaald en “onderdeel geworden van het collectieve westerse bewustzijn” . Generaties Europeanen zijn ermee opgegroeid, ongeacht hun land of taal, waardoor figuren als de kleine zeemeermin en het lelijke eendje overal herkenbaar zijn. Andersens werk symboliseert hoe een lokaal verhaal de grenzen kan overstijgen: hij transformeerde de mondelinge volksverhaalkunst in literaire sprookjes die nu tot het werelderfgoed behoren. Bovendien dragen zijn sprookjes waarden uit – zoals hoop, deugd en doorzettingsvermogen – die tot de gemeenschappelijke Europese moraal en beeldvorming zijn gaan behoren. Daarmee is Andersens sprookjesoeuvre een echte Europese culturele erfenis geworden.
Marlin
