Marlin🦷🦷🦷 JSC (soundtrack)
Ik weet niet hoe het met u zit, beste lezer, maar ik ben nooit gegrepen door het christelijke geloof. Geen enkel geloof trouwens. Mijn enige godservaring van mijn leven was in 2011 toen ik JC in levende lijve ontmoette op het achterterrein van WVHEDW in Watergraafsmeer. Ik gaf God een hand en was voor de rest met stomheid geslagen. Zie onder aan deze blogposting het goddelijke bewijs op video. Heel even had ik het gevoel dat dit geen gewone sterveling was ,en dat ik een soort vonk voelde, maar dat ebde helaas weer snel weg. De ratio wint het dan toch weer van het geloof.
Zo ging het ook met mijn geloof in Sinterklaas. Op een gegeven moment (JC zou zeggen: en un momento dado) nam ik de proef op de som met de appel die ik normaal in mijn schoen legde voor het paard. Ik maakte een klein gat in de schil. Toen ik de volgende dag diezelfde appel weer in de schaal op tafel tegenkwam, wist ik het zeker. Sinterklaas is een verzinsel. Ik word belazerd door mijn ouders. Feitelijk was ik daarmee Judas want hij geloofde ook niet in de heiland. Maar zo lang ik natuurlijk snoepgoed in die schoen kreeg, niets menselijks was mij vreemd, deed ik er het zwijgen toe.
Titel: Jesus Christ Superstar
Beoordeling: ****
Genre: rock-opera
Producent:
Uitzendkanaal: Pathe Thuis
Spotify: album JCS
De EO-kinderkrant had geen TV-beelden van de wonderen van Jezus Christus
Het scheelde maar een haartje of zo was het ook gegaan met Jezus Christus. Op dinsdagavond keek ik wel eens bij gebrek aan beter naar de EO-kinderkrant. En dat was mij een partijtje saai! De christelijke zender uit ons omroepbestel was een marteling om naar te kijken.
Ik weet nog goed hoe een onaantrekkelijke vrouw met spleetogen en een mongolen-pony (sorry, dat mocht je toen nog gewoon denken, nu voel ik mij meteen Judas) vertelde over ene Jezus die over water kon lopen en blinden kon laten zien. En dat werd toen gedemonstreerd met een lullige tekenfilm. Ze hadden geen echte TV-beelden van die wonderen. Dat vond ik meteen al verdacht.
Daarna denk je als kind niet meer na over JC. Door vakken als biologie, natuurkunde en geschiedenis leer je eigenlijk meteen de leugens te ontmaskeren waar gelovigen heel overtuigd van zijn. En alles wat voor de rest met geloof te maken had was gewoon ontzettend saai. Kerken, schilderijen, klassieke muziek. Als kind zei het mij helemaal niets. Zelfs met kerst vierden wij thuis de terugkomst van het licht (de dagen gaan weer lengen, zei mijn vader dan, en daarom doen we lichtjes in de kerstboom) en op mijn school was er maar een God en dat was Moeder Natuur. Nooit een kribbe gezien. Laat staan dat ik mij eens ging verdiepen in het lijdensverhaal en waarom die hippe vogel nu gekruisigd was…
De hoes van de dubbel-LP Jesus Christ Superstar lichtte op in de platenbak van mijn oudere zuster
Toch was er in deze onttoverde wereld van mijn jeugd in de jaren ’70 een lichtpuntje en dat was een dubbel LP die bij mijn zuster in haar platenbak stond te schijnen. De albumhoes was spannend: een foto van Jezus aan het kruis en soldaten met vreemd glimmende helmen die met speren het volk op afstand hielden. Wat ik zo mooi vond was dat een van die soldaten duidelijk een mitrailleur droeg alsof ik naar een journaalbeeld keek van een oorlog in Israël ofzo. En dat klopte natuurlijk niet bij een gebeurtenis rond het jaar 33. Stiekem zette ik die ‘soundtrack van de motion picture’ wel eens op als mijn zus niet op haar kamer was. De muziek viel een beetje tegen maar bij een paar nummers bleef ik wel hangen. Toen, ik zat denk ik in klas 5 of 6 van de lagere school, luisterde ik niet naar de inhoud van songteksten maar zong ze wel fonetisch mee. Tsja. En ‘Everything’s Alright’ maakt indruk op een kinderziel. Nog steeds krijg ik kippenvel als ik Maria Magdalena hoor zingen dat alles goed komt en schrik ik als Judas kritische vragen gaat stellen over die dure olie waarmee ze liefdevol JC zijn voeten gaat insmeren…
Woman your fine ointment
Brand new and expensive
Should have been saved for the poor
Why has it been wasted?
We could have raised maybe
Three hundred silver pieces or more
People who are hungry
People who are starving
Matter more
Than your feet and hair
Surely you’re not saying
We have the resources
To save the poor from their lot?
There will be poor always
Pathetically struggling
Look at the good things you’ve got!
Think while you still have me
Move while you still see me
You’ll be lost
You’ll be so sorry
When I’m gone
Marlin zegt: 3 tanden.
🦷🦷🦷
De Matthäus-Passion (BWV 244), Johann Sebastian Bach (1728): zelfde scene
Hause Simonis des Aussätzigen, trat
zu ihm ein Weib, die hatte ein Glas mit
köstlichem Wasser und goss es auf
sein Haupt, da er zu Tische sass. Da
das seine Jünger sahen, wurden sie
unwillig und sprachen
Wozu dienet dieser Unrat? Dieses
Wasser hätte mögen teuer verkauft
und den Armen gegeben werden.
Was bekümmert ihr das Weib? Sie hat
ein gut Werk an mir getan. Ihr habet
allezeit Armen bei euch, mich aber
habt ihr nicht allezeit. Dass sie dies
Wasser hat auf meinen Leib gegossen,
hat sie getan, dass man mich
begraben wird.
Wahrlich, ich sage euch:
Wo dies Evangelium geprediget wird
in der ganzen Welt, da wird man auch
sagen zu ihrem Gedächtnis,
was sie getan hat.
Bach voorspelde reeds de komst van een nieuwe JC – nummer 14 (Johan Cruijff)
Bach speelt veel met getallen. Zo is de getalswaarde van de naam BACH gelijk aan 14 (B is de 2e letter van het alfabet, A de 1e, C de 3e en H de 8e, samen is dat 14). Het getal 14 komt in de Matthäus-Passion veelvuldig voor, er zijn bijvoorbeeld 14 koralen, wat dus terugslaat op de naam Bach. Minder bekend is dat 14 maal naar het hart verwezen wordt.
Tijdens de Kruisweg gaan de gelovigen biddend en herdenkend langs veertien zogenaamde kruiswegstaties voorbij. 14 is het aantal dichtregels in een sonnet, een van de meestgebruikte dichtvormen. Het is dus niet voor niks dat de messias van het Nederlandse voetbal -Johan Cruijff – voor het rugnummer 14 koos.
Bij de presentatie van het boek van Jan Eilander ‘Cruijffie’ in 2011 had ik de eer om de messias te ontmoeten, samen met mijn voetballende zoon voor wie ik uiteraard een exemplaar had gekocht. Cruijff zette joviaal zijn handtekening in het boek en zegende mijn zoon op het voorhoofd. Wij werden er alle twee heel stil van.
