Corrigeer alle fouten met een intentie
Correct all wrongs with one intention
Punt VII. Leef op je gemak in een krankzinnige wereld
Corrigeer alle misstanden met één intentie. Corrigeer alle misstanden met één intentie betekent dat we, wanneer we onvermijdelijk merken dat we niet zo gul of zo vriendelijk of zo openhartig zijn, dat onze activiteit niet altruïstisch, in ons hart, is gewijd, dat we in plaats daarvan al onze goede bedoelingen volledig uit het oog zijn verloren en als in een halfslaap, bekrompen, grimmig en wanhopig zijn geworden, we op het moment dat we dit opmerken meteen adem moeten halen. Met die adem vergeven we onszelf (“Oeps, daar ga ik weer, sorry”) en gaan we verder.
We zetten de knop terug met één intentie: ons doel is om anderen tot nut te zijn, om ons in te zetten voor anderen. Deze ene intentie is iets waarop we altijd kunnen vertrouwen en dat ons altijd recht zet, hoezeer we ook in de war zijn. Zelfs wanneer onze motivaties volkomen onjuist lijken – wanneer het lijkt alsof onze wens om te mediteren, onze wens om goed of wijs te zijn, volledig uit eigenbelang is en dwaas, of dat we zijn opgehouden iets spiritueels te willen doen en we volledig lui en zuur zijn – is er nooit enige twijfel over dit ene simpele ding: ja, we willen anderen tot nut zijn. Zelfs wanneer niets anders zin heeft, heeft dit zin. Wat er ook aan de hand is, kom altijd terug op deze beste en meest fundamentele motivatie – de wens om om anderen te geven en hen tot op zekere hoogte van dienst te zijn.
Reflectie-oefening
Blijf in beweging
Een monnik moet in het kader van zijn training verschillende proeven ondergaan. Hij staat op het punt om aan de volgende test te beginnen. Hij moet een kamer binnengaan die pikdonker is, zich een weg banen door de kamer en de uitgangsdeur vinden. De kamer wordt de ‘kamer van de demonen’ genoemd.
Terwijl hij zich voorbereidt om binnen te komen, geeft zijn leraar hem twee adviezen:
‘Onthoud dat de demonen niet echt zijn. Maar als je ze tegenkomt, lijken ze heel echt. Bewaar je tegenwoordigheid van geest zodat je, zelfs als je vervuld bent van angst, weet dat de demonen niet echt zijn.’
De leerling knikt begrijpend. ‘En,’ vraagt hij, ‘wat is het andere advies?’
‘Wat er ook gebeurt,’ antwoordt de leraar, ‘blijf bewegen. Als je in beweging blijft, zul je uiteindelijk de weg naar buiten vinden. Maar als je stopt met bewegen, wordt je aandacht geabsorbeerd door angst. Dan wordt het heel moeilijk om weer in beweging te komen.’
De leerling neemt de adviezen van zijn leraar ter harte en gaat de kamer binnen. Al snel zwermen er gruwelijke demonen op hem af. Ze veranderen zich in zijn grootste angsten. Ze omringen en bestoken hem. Onmiddellijk vergeet hij het eerste advies en denkt dat ze echt zijn. Maar hij blijft bewegen. En hij vindt de weg naar buiten.
