De Geheugen Groeve op mijn zolder

Het duurde een eeuwigheid voor dat de schijf helemaal terug was als je de 0 had gedraaid. En dan dat geluid – tuut – tuut – tuut – waarnaar je bleef luisteren als de ander al de verbinding had verbroken. Het had iets eenzaams.
Wat een lelijk design hing er in onze huiskamer eigenlijk in 1985. Grijs en lomp. Op TV zag ik dat er in andere huiskamers ook andere modellen stonden. Dat kwam uiterst modern op mij over, helemaal als het tafelmodel een andere kleur had. Die witte knop werd nooit gebruikt. Hij moet iets met doorverbinden te maken hebben gehad. Je belde 008 voor inlichtingen en een andere combinatie met zes cijfers ofzo voor een mop. Jeetje. De geinlijn met Max Tailleur. Als kind begreep ik niet waarom dat altijd moppen waren over ene Sam en ene Moos. Alsof het stripfiguren waren zoals Suske en Wiske.