MarlinDe Geheugen Groeve op mijn zolder
Tikfout? Gewoon een draai aan de rol van de typemachine geven, de tikfout opzoeken en met een witte vloeistof de letter aantippen. Even blazen en vooral geduld oefenen want een nog te natte vlek gaf een slecht resultaat. Al met al was je tien minuten verder.
Het moet een paper zijn geweest waarmee ik mijn propedeuse geschiedenis afrondde in 1989. Het was een stuk over de pest, ‘de Gave Gods’. Eerst een kladversie geschreven met een pen en daarna ‘uitgetikt’. Natuurlijk niet foutloos – een typefout was snel gemaakt. En dan had je in je bureau een flesje Tipp-Ex liggen, de correctievloeistof die je uit de brand hielp. Het rook lekker.
Je kan het je bijna niet meer voorstellen maar er bestonden nog geen tekstverwerkers in het studentenleven toen. Pas in 1990 kocht ik mijn eerste PC met Wordperfect, het tekstverwerkingsprogramma uit Utah met een harde schijf van wel 40 mb! Het flesje Tipp-ex heb ik sindsdien nooit meer aangeraakt.
