X. Grafsteen Albert Hahn (1877-1918)

Na het passeren van het witte wachthuisje links op de hoofdroute komen we bij een beeld van Hildo Krop, ooit door Reve omschreven als de ‘Marxistische banketbakker van Amsterdam’.

… vak 20, op nummer ??? , Kruislaan 126, Nieuwe Oosterbegraafplaats

En dan pal tegenover het Boegenwaldmon het monument voor albert haan albert haan was een hele bekende politiek tekenaar en zijn bekendste werk is een pamflet dat opriep voor de spoorwegstaking van

1903 en dat pamflet toonde een man in een werkmans kiel in een werkmansjasje en een pet die zijn hand vooruit stak en daarmee een locomotief tegenhield en aan de slippen van zijn jas hingen twee mannetjes met hoge hoeden, het establishment,

hem tegen te houden om die daad van verzet te plegen eigenlijk. Nou, die poster, het bijschrift is nog veel bekender, namelijk Gans het Radenwerk staat stil als uw machtig arm dat wil, is getekend door Albert Haan.

En die Albert Haan is een Groninger, hij deed daar een Minerva, de kunstacademie. Hij kwam naar Amsterdam om verder te leren. Het was een rechtgeaarde socialist. En je ziet ook in het monument, want laten we het daar eens over hebben, staat eigenlijk in een heel mooi Amsterdamse schoolachtig lettertype,

de arbeiders aan Albert Haan. Hij is geboren in 1877 en overleden in 1918. En dit monument is gemaakt door iemand die u vast wel kent, Hildo Kropp. Maar kent u niet de naam Hildo Kropp, dan toch zeker zijn werk,

want hij heeft al die brugversieringen in Amsterdam-Zuid gemaakt bijvoorbeeld. En ook de gevelsteen is echt de beeldhouwer van de stad rond die tijd, van de Amsterdamse school. En dit monument, ja, dat zit barstensvol socialistische symboliek in feite.

We zien de beweging omhoog, eigenlijk als het boeg van een schip, straalt heel veel kracht uit. En aan weerszijde twee rondingen. Dan zou het zomaar kunnen zijn dat die boeg de golven opzij duwt.

En bovenop die boegvorm vier figuren. Links een man, rechts een vrouw, een babytje in de arm. Ja, een gezin dus. En aan de achterkant nog een soort spooky, spookachtig figuur.

Maar dat is de genius van het verleden. Zo noemt Krop die dan. Die kijkt naar achter, het verleden. En daar hebben wij als socialisten helemaal niks mee te maken. Wij gaan omhoog, zegt het monument. En wij gaan vooruit. De verheffing van het volk. En daarin speelt het gezin, vader, moeder, kind de hoofdrol.

Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil.

We verlaten deze kruising, deze zesprong. En dat doen we door Albert Hahn in de rug te houden. En dan het brede grindpad links te nemen. En er staat ook een wegwijzer. En dan volgt u het pad naar de urnentuin.