In memoriam, A.A. Burkunk, 1933-2018

Goodbye T.O.M.

Wankelend op de rand van eeuwigheid
Stond je daar in onze klamme douche-cel,
Klaar, klaar, geen tijd meer voor verwijt

Schimmel op de kuiten, onderbroek te wijd
Driftig schuurde het washandje over je vel
Wankelend op de rand van eeuwigheid

Je boord niet te strak want je stikte geheid
Je zei: ‘dan stond de dokter buitenspel…’
Klaar, klaar, geen tijd meer voor verwijt

Daar was de Dokter! Een tas vol zekerheid
Nog maar wat foute grappen als vaarwel
Wankelend op de rand van eeuwigheid

Plotseling rechtop, je ogen flink verwijd
Zei je: ‘Godverdomme’, als laatste tel
Klaar, klaar, geen tijd meer voor verwijt

Het is tijd, papa: nu weten we het wel
Laat ze maar komen, de hemel en hel
Klaar, klaar, geen tijd meer voor verwijt
Wankelend op de rand van eeuwigheid

_{(Vrij naar de villanelle van Dylan Thomas, ‘Do not go gentle into that good night’ door M. Burkunk)}