wat je aandacht geeft groeit
Het is altijd gevaarlijk om een stukje te schrijven over een bekendheid van TV en sociale media die irritant is. Het werkt contraproductief. Onkruid gaat harder groeien als je begint te wieden. Zo heeft W.F. Hermans ooit enorme minkukels onsterfelijk gemaakt door aandacht aan hen te besteden in een alternatieve literatuurgeschiedenis. Zoveel aandacht verdient Van Roosmalen niet. Zelfs hem noemen in de context van Hermans is al te veel eer. Maar ja, wat moeten we dan? Zeker nu onze beroepsmislukkeling zich in Watergraafsmeer heeft gevestigd komt hij wel erg dichtbij.
Ik kwam hem al een keer tegen toen hij met vrouw en kinderen door het tunneltje bij Sciencepark wandelde. Ik herkende hem meteen aan het zorgvuldig bedachte kapsel van de beroeps. Model: oude, verwaarloosde hippie. Om zijn reputatie eer aan te doen was hij zijn kroost aan het uitschelden. Arme kinderen: papa acteert in zijn podcast niet alleen dat hij een klote vader is. In werkelijkheid is hij het ook nog. Schokkend om te zien. BN-ers zijn in het echt nog grotere klootzakken dan ze al leken.
Dit merkte ik ook bij Herman Koch die in onze straat onder ons woonde. Wat een arrogante snuiter. Niet in staat om fatsoenlijk gedag te zeggen. Koch schreef in ‘Het Diner’ over de inwoners van Watergraafsmeer: ‘dat zijn sukkels die Oud-Zuid nooit gehaald hebben.’ Daar moest ik toen wel enorm om lachen. En ik voelde mij vereerd om in een roman voor te komen. Het boek heeft de huizenprijzen in Watergraafsmeer opgejaagd.
De tekenaar Jan Rothuizen, ook woonachtig in mijn buurt maar met veel meer talent dan Van Roosmalen, schetste onlangs op zijn karakteristieke wijze de sfeer van mijn woonwijk. Hij deed dat ook met de inmiddels verdween werkplaats van mijn favoriete fietswinkel GER in Betondorp. Het zijn prachtige mentale atlassen. Onlangs publiceerde hij in de Volkskrant er weer ƩƩn. Ik wilde hem al bestellen op de site Van Rothuizen toen mijn oog viel op het Linnaeushof. Meteen heb ik de bestelling gecancelled. Bij de Hofkerk stond een verwijzing naar onze kankerende cliniclown. ‘In zijn columns noemt hij dit een geprivilegieerde wijk‘. Potverdomme. Wat een lulkoek.
Mijn onderbuik schreeuwt meteen: ‘waarom ga je dan hier wonen, slaplul!’ Ga je verbleekte PvdA-idealen van gelijke inkomensverdeling voorleven in plaats van je te verschuilen achter een ironische facade. Hypocriet! Ga in Diemen of een ander ontwikkelingsgebied wonen van mij part. Maar ook dat is natuurlijk koren op de molen van Roosmalen.
EĆ©n troost: niemand leest gelukkig dit blog…






