MarlinBekijk de Geheugen Groeve op mijn zolder
Wakker worden met een radiozender. Dat leek me gaaf. Als brugklasser was ik enorm blij met mijn wekkerradio. Niet alleen vanwege de wekkerfunctie. ‘s Avonds luisterde ik stiekem naar ‘Met Het Oog op Morgen’. Gutennacht Freunde, es war Zeit für mich zu gehen… Buiten is het 3 NOS-graden – binnen zit… En de dwanggedachte: ik mag pas gaan slapen als de cijfers op 23:23 klapperen. Jezus!
Ik was ergens aan het eind van de jaren ’70 die stomme wekker, met twee grote fietsbellen bovenop, goed zat. Dat harde getik ook als je in slaap probeerde te komen. Plotseling kwam de digitale wekkerradio in mijn leven. Dat digitaal had ik erbij verzonnen om stoer te doen richting mijn vriendjes. Mijn eerste wekkerradio op mijn nachtkastje was natuurlijk nog gewoon analoog. Hij had weliswaar geen cijfers maar die buitelden als metalen plaatjes over elkaar heen. Dat gaf trouwens ook veel herrie, als een minuut wisselde. Het was gewoon een mechanische klok op elektriciteit, in plaats van een veer. Het radiosignaal was ook analoog (FM of AM) . Hoe dan ook: voor mij was het science fiction.
