Een Afghaanse jas (1968)

Eens kende men dit geheim, vandaag is men het vergeten: eigenlijk bestaat de wereld uit chaos. En niet meer dan dat. Hoe hard we ook onze best doen, het raadsel achter onze betekenis op deze aarbol blijft verborgen. De één zoekt het in een hoger onbegrijpelijk wezen, een ander in bewijsbare wetenschap. Maar het raadplegen van nieuwe en oude verhalen levert weinig op. Het is steeds hetzelfde deuntje. De rebel en huiskamerfilosoof Nietzsche had gelijk toen hij aan het eind van de negentiende eeuw alle verhalen met verheven ideeën over betekenis met één klap van zijn rationele hamer platsloeg.

"De aard van de werkelijkheid bevat geen absoluut idee,' zei hij moedig. 'Wij mensen proberen er krampachtig orde in aan te brengen. We bakenen af. We begrenzen. We categoriseren. En vervolgens gaan we geloven dat die door onszelf aangebrachte orde er altijd al geweest is. Maar die orde is op de keper beschouwd niets anders dan een metafysische illusie."
Boem. Die komt aan. Niets helpt. We staan met lege handen. Wat kunnen we doen? Misschien moeten we - na weer een dag ploeteren en zoeken naar betekenis - elkaar gewoon opzoeken. En om het kampvuur gaan zitten. Net zoals onze vroege voorouders dat deden. Alleen door elkaar bij een flakkerend vuur sterke verhalen te vertellen, gaan we achteraf orde en betekenis zien. Dat is de bedoeling van dit blog. Geouwehoer over dingen die ik het vermelden waard vind. Zodat jij wat tips hebt die de moeite waard zijn.

Op deze blog stook ik het vuurtje steeds een beetje op. Verwarm je dus hier aan een wereld zonder orde. Er zit niets anders op. Het is troostvol als je deze ongemakkelijke 'waarheid' samen deelt. En word je ook weer niet vrolijk van het feit dat dit inzicht ook weer een zinsbegoocheling is? Het is te mooi om waar te zijn. Wees welkom in dit spiegelpaleis. Leef kalm in een krankzinnige wereld. Warm blijven? Abonneer je dan op de maandelijkse nieuwsbrief van Marlin met nieuwe speeltjes uit zijn zandbak


bekijk de online versie van de nieuwsbrief